เรื่องที่ 1 ความรู้ vs ความสามารถ
คุณยายคนหนึ่ง พลัดหลงเข้าไปในห้องสัมมนาของเหล่าดอกเตอร์ บนเวทีมีดอกเตอร์ท่านหนึ่งกำลังเอ่ยถามผู้ที่เข้ามาสัมมนาว่า....
“เม็ดฝนที่ตกมาจากฟ้าที่สูง และตกมาด้วยความเร็วสูง จะทำให้คนได้รับบาดเจ็บหรืออันตรายถึงแก่ชีวิตหรือไม่?”
เมื่อสิ้นเสียงคำถาม ภายในห้องประชุมก็อื้ออึง ต่างก็พากันวินิจฉัยหาคำตอบ บ้างก็หาค่าความเร็วของเม็ดฝน บ้างก็หามวลน้ำหนักของเม็ดฝน ฯลฯ ต่างคนต่างก็พากันคิด
คุณยายมองดูอยู่สักพัก ก็คว้าไมโครโฟนที่โพเดียมออกมาพูดขึ้นว่า...
“พวกคุณไม่เคยตากฝนเหรอ?”
สิ้นเสียงของคุณยาย ห้องทั้งห้องเงียบกริบ
ทุกคนต่างพากันพยักหน้าบอกว่า “ใช่ๆ พวกเราก็เคยโดนฝนนี่นา"
เรื่องนี้สะกิดว่า "ความรู้ อาจสร้างวิธีคิดที่หลากหลาย แต่ประสบการณ์ คือความสามารถทำให้คุณแก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็ว"
เรื่องที่ 2 เกลือจิ้มเกลือ
ชายหนุ่มซื้อปลามาจากตลาด เขาบอกภรรยาว่า...
“ที่รัก ผมซื้อปลามา คุณช่วยทอดให้หน่อยนะ เดี๋ยวผมจะไปดูหนังสักเรื่องหนึ่ง แล้วจะกลับมากิน”
เมื่อภรรยาได้ยินว่าสามีจะไปดูหนัง ก็เอ่ยขึ้นว่า
“ฉันไปดูด้วย!”
“อย่าไปเลย คุณอยู่ทำกับข้าวที่นี่ ค่าตั๋วก็แพง ผมไปดูคนเดียว เดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟัง พร้อมทานปลาที่คุณทำนะๆ”
เมื่อชายหนุ่มกลับมาจากดูหนัง ก็เดินเข้าไปที่ห้องครัว
“คุณ! ปลาทอดอยู่ไหน?”
ภรรยาสาวนั่งอ่านหนังสือด้วยอาการสงบ
“ฉันกินหมดแล้ว! มาๆ มานั่งใกล้ฉันเลยคุณ เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังว่าปลามันอร่อยยังไง?”
เรื่องนี้สะกิดว่า "คุณปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างไร เขาก็อาจปฏิบัติต่อคุณอย่างนั้น"
เรื่องที่ 3 สำคัญที่ข้างเคียง
ตอกเส้นหนึ่งตกอยู่บนถนน มันคือขยะ
หากมันผูกอยู่กับผักกาดขาว ก็มีค่าเท่ากับการร้อยผักกาดขาว
หากมันผูกอยู่กับซุ้มดอกไม้ มันก็มีค่าเท่ากับของประดับ
สำคัญคือ เราอยู่กับใคร
เรื่องนี้สะกิดว่า "อยู่กับคนที่ไม่เหมือนกันย่อมเกิดคุณค่าที่แตกต่างกัน เวทีที่ยืนต่างกันค่าตัวก็ต่างกัน อยู่ใกล้ชิดกับคนที่ประสบความสำเร็จ แล้วชีวิตของคุณจะเปลี่ยนไป"
เรื่องที่ 4 ไม่เรียนได้ไหม?
ตอนที่เอ็นทรานซ์ ผมสอบไม่ติดมหาลัยใดเลย
เพื่อนของแม่มาคุยให้แม่ฟังว่า ลูกชายของแกสอบติดมหาวิทยาลัยชื่อดัง แกภูมิใจลูกชายแกมาก
ส่วนผม สอบไม่ติด จึงออกมาหางานทำ
ผ่านไปไม่กี่ปี เพื่อนของแม่มาเล่าให้แม่ผมฟังว่า ลูกชายของแกจบดอกเตอร์แล้ว ตอนนี้ทำงานเป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เงินเดือนสามหมื่นกว่าบาท
“แล้วลูกชายของเธอล่ะ ตอนนี้ทำงานอะไร? เรียนจบที่ไหน?”
“ตอนนี้ไอ้โน้ตมันเป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถ เงินเดือนไม่มี เพราะเป็นเงินของมันทั้งหมด”
แม่ของผมตอบออกไป
เรื่องนี้สะกิดว่า "คุณไม่ต้องจบมหาลัยก็ได้ ถ้าไม่งอมืองอเท้า"